1940 yılında Ordu ilinde doğan Hasan Baycan,,eğitimci olarak emekli olmuştur. Çocukluk dönemleri yöreye has olan serenderlerin çevresinde geçmiştir. İleriki zamanlarda aldığı kültür ve serenderlerin teknolojinin gelişmesiyle azalmışını halk tarafından eskisi kadar tercih edilmediğini gördüğünden dolayı bunları maketleştirerek her evde yer alması düşüncesi doğmuştur.
Serendere Karadeniz bölgesinde farklı isimler verilmektedir, Ordu’da: Seren, Serende, Serendi, Serender, olarak bilinmektedir. En önemli bölümleri Boğaz, Teker, Direk ve çalmandır. Tepesinde teker bulunan 1,5-2 metre yüksekliğindeki kazıkların üstüne oturtulan 4x5 m. boyutlarında, ağaçların birbirine geçirilmesi ve ahşap yığma tekniği ile yapılmıştır. 30-40 cm çapında yuvarlak/bombeli ağaç teker 4 yada 6 adet kazıkların (direklerin) tepesine konmakta ve bunun üstüne de seranderin gövdesi oturtulmaktadır. Amaç kemirgen haşerelerin sarender içine girmesini önlemektir. ana işlevi mısırı kurutmak ve onu güvenli bir şekilde saklamaktır.
Buğday, mısır, fasulye, patates, meyve kuruları, turşular, baklagiller, fındık ve diğer kışlık ihtiyaçlar seranderde saklanmaktadır. Bazı sarenderlerin altında taş el değirmeni ile yarmada yapılmaktadır.
Hasan Baycan Ordu ilinde yüzlerce yıl önce geleneksel olarak yapılan ve kullanılan bastonda imal etmektedir, aşı görmemiş ham elma ağacından budakları ile birlikte yer almaktadır., bastonun özelliği sert ve kırılmaya karşı son derece dayanaklıdır. Son zamanlarda alıcı kitlesi çok azalmış ve evlerde süs amacı ile evlerde yer alınmaktadır. Ayrıca çocuk oyuncakları konusunda da ürünleri bulunmaktadır.
